Laura Kinsale: Fırtına Çiçekleri

Normalde çok kitap okuyan bir insan değilim ama Mydestiny’nin ısrarlarıyla Judith Mcnaught kitaplarına başlamam ile dönem kitaplarına sardım. Zaten dönem filmlerini çok severim (favorim Aşk ve Gurur ile Becoming Jane’dir) dönem Kitaplarına da bir o kadar bayıldım. Şu 2-3 haftadır okumadığım kadar kitap okudum nete girememin sebebi de bu Ama okuduğum öyle bir kitap vardı ki hakkındaki yorumlara inat onun için post yayınlamasam olmazdı.

Klasik aşk kitaplarında olduğu gibi  keskin zekalı dükümüz ile ona gönlünü kaptıran kız diye belirtilmiş özette başka bir sır verilmemiş. Ki bence bu kitabın içeriğin saklamak için yapılsa da kitabı basitleştiren bir özet olmuş. Oysa içerdiği hikaye bundan çok daha farklı romantik komedi bekleyenlere hitap etmeyecek  kadar dram içeriyor.

Maddy : Fazlasıyla muhafazakar bir insan. Kalbinden çok mantığı ve inancıyla hareket ediyor. Bağlı olduğu cemiyet ve babası onun herşeyi. Kitapta Maddy’nin güzelliği ve çekiciliği yerine yaptığı fedakarlık ve sevgisi ön planda tutulduğu için de diğer dönem romanlarından çok farklı.

Jervaulx Dükü : Ahlaki değerlerden yoksun olarak nitelendirilien bir lorddur. Bana göre ise karakteri özgürlüğü seven bir yapıya sahip bu da muhafazakar kesimin hoşuna gitmiyor. Genellikle dönem kitaplarında karakteri zeki olarak göstermek için “yaptığı yatırımlardan kazandıkları” ölçüt olarak kabul edilir, bu kitapta ise karakterimiz bilime meraklı bir adam.

J. D. düello sırasında vurulduğunu düşünüp şoka girer, düelloda hiç yara almamasına rağmen bu şok onun aklını kaybetmesine neden olur. Maddy de dükün yattığı akıl hastesinde gönüllü olarak göreve başlar. Gazetelerden tanıdığı kadarıyla J.D.’den fazlasıyla nefret eden Maddy, yine de babasıyla birlite bilim adına uğraş verdiklerinden sonra, onu deli kıyafetlerinin içinde görmeye dayanamamaktadır ve onu iyileştireceğini düşünecek kadar kendisine inanmaktadır.

Kitabın okuyuculara sağladığı avantaj, bir tarafta Maddy’nin J.D.’yi uysallaştırmaya çalışmasını anlatırken, diğer taraftan J.D.’nin düşünceleri ile hareketlerinin analizini görme fırsatı veriyor. Aslında tam bir dük gibi düşünürken kelimelerin ağzından dökülememesi, hareketlerinin yırtıcılığını kontrol edememesi ve kendi içinde yaşadığı çatışmayı o kadar iyi anlatmış ki yazar; normalde dram okumayı sevmeyen biri olarak beni, kitabın içine hapsetti diyebilirim.

Kitabı okurken birçok yerde Maddy’nin yaşadığı ikilemler yüzünden çok sinirlendim ancak yaptığı fedakarlıklar öyle fazlaydı içten içe çok da imrendim. İnsana yeniden hayatı yaşama umudu veriyor. Umudunuzu kaybetmeyeceğiniz bir yolculuğa hazır mısınız?

“Çok geç… Ama Tanrı beni affedecektir, çünkü seni kendi hayatımdan bile çok seviyorum.”

Eminim ki bu kitap için sıkıcı diyenlerin sebebi ana karakterler arasındaki duygusal bağın kaçıp kovalamacadan ibaret olmamasıdır.